Nadmierną masę ciała zaobserwowano u 39% kobiet i 36% mężczyzn po 65 roku życia. Wskaźnik otyłości brzusznej (viscelarnej) jest jeszcze gorszy bo dotyczy prawie 90% kobiet i ok. 70% mężczyzn. Obniżająca się z wiekiem masa mięśni wraz z rosnącą zawartością tkanki tłuszczowej sprawiają, iż mamy do czynienia z nową jednostka chorobową -otyłością sarkopeniczną.
Sarkopenia jest zjawiskiem złożonym, na którą mają wpływ m. in. wiek, czynniki miogenne, neurogenne, zmniejszona aktywność fizyczna, zmiana gospodarki hormonalnej, stres oksydacyjny a także aktywność prozapalna tkanki trzewnej!
Jak można zdiagnozować otyłość sarkopeniczną?
W diagnostyce otyłości sarkopenicznej znajduje zastosowanie zarówno metoda impedancji bioelektrycznej BIA, jak i DEXA. Jednak − ze względu na lepszą dostępność i przede wszystkim koszty częściej wykorzystywana jest, szczególnie w codziennej praktyce, metoda impedancji bioelektrycznej.
Uwzględniając konsekwencje otyłości sarkopenicznej tj. zaburzenia metaboliczne, obniżenie jakości życia, niską sprawność i wydolność organizmu konieczne wydaje się opracowanie wytycznych wczesnego rozpoznawania tej jednostki chorobowej oraz wdrożenia leczenia dietetycznego.
